Industry insider John Kay argues that the finance world’s perceived profitability is not the creation of new wealth, but the sector’s appropriation of wealth – of other people’s money. The financial sector, he shows, has grown too large, detached itself from ordinary business and everyday life, and has become an industry that mostly trades with itself, talks to itself, and judges itself by reference to standards which it has itself generated. And the outside world has itself adopted those standards, bailing out financial institutions that have failed all of us through greed and mismanagement.
We need finance, but today we have far too much of a good thing. In Other People’s Money, John Kay shows, in his inimitable style, what has gone wrong in the dark heart of the finance sector.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
همه ما به بخش مالی وابسته هستیم. ما برای ذخیره پول، مدیریت پرداختهایمان، تامین مالی سهام مسکن، بازسازی زیرساختها، بازنشستگی و حمایت از کسب و کار جدید به آن نیاز داریم. اما این نقشها تنها بخش کوچکی از فعالیت این بخش را شامل میشود: اکثریت قریب به اتفاق وامدهی در بخش مالی است. پس این همه برای چیست؟ هدف از این فعالیت چیست؟ و چرا اینقدر سودآور است؟
جان کی، کارشناس داخلی صنعت، استدلال میکند که سودآوری تصور شده در دنیای مالی، خلق ثروت جدید نیست، بلکه تصاحب ثروت توسط بخش – از پول دیگران است. او نشان می دهد که بخش مالی بیش از حد بزرگ شده است، خود را از کسب و کار معمولی و زندگی روزمره جدا کرده است، و به صنعتی تبدیل شده است که بیشتر با خودش معامله می کند، با خودش صحبت می کند، و خود را بر اساس استانداردهایی که خودش ایجاد کرده قضاوت می کند. و دنیای بیرونی خودش آن استانداردها را پذیرفته است و به موسسات مالی کمک می کند که همه ما را از طریق حرص و آز و سوء مدیریت شکست خورده اند.
ما به منابع مالی نیاز داریم، اما امروز چیزهای بسیار خوبی داریم. در «پول دیگران»، جان کی به سبک تکرار نشدنی خود نشان میدهد که در قلب تاریک بخش مالی چه اشتباهی رخ داده است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.