Since the early 1930s air power advocates had claimed that aerial bombardment alone could defeat a nation. Yet by January 1945, while it had been the key to winning ground campaigns, from the German Blitzkrieg to the Allies’ advance across the Pacific, air power had failed to demonstrate their most audacious claim: that strategic bombing, by itself, could win a war.
The United States sought to prove it by reducing the Japanese Home Islands’ military and industrial capability through bombing alone until they had to surrender.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
ژاپن 1944-1945تنها زمانی در تاریخ را بررسی می کند که یک جنگ بزرگ با استفاده از نیروی هوایی پایان یافته است. این نشان میدهد که چگونه ایالات متحده از ترکیبی از توانایی صنعتی و جغرافیایی برای ویران کردن ژاپن از هوا استفاده کرد و چرا ژاپنیها، علیرغم شروع امیدوارکننده برای دفاع خود، نتوانستند از نابودی کشورشان توسط نیروی هوایی XXI جلوگیری کنند.
از اوایل دهه 1930، طرفداران نیروی هوایی ادعا کرده بودند که بمباران هوایی به تنهایی می تواند یک ملت را شکست دهد. با این حال، در ژانویه 1945، در حالی که کلید پیروزی در مبارزات زمینی، از حمله رعد اسا آلمان تا پیشروی متفقین در سراسر اقیانوس آرام بود، نیروی هوایی نتوانست جسورانه ترین ادعای خود را نشان دهد: اینکه بمباران استراتژیک، به خودی خود، می تواند پیروز شود. جنگ.
ایالات متحده با کاهش توانایی نظامی و صنعتی جزایر خانگی ژاپن تنها از طریق بمباران تا زمانی که مجبور به تسلیم شدن شدند، به دنبال اثبات آن بود.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.