ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
رشد مسئولانه برای هزاره جدید. ادغام جامعه، اکولوژی و اقتصاد
رشد مسئولانه برای هزاره جدید ادعا می کند که رشد اقتصادی برای توسعه ضروری است، اما کافی نیست. این یک چشم انداز از یک رویکرد مسئولانه به رشد – رشد پایدار در مصرف، سلامت، سرمایه انسانی، کیفیت محیطی و برابری اجتماعی – ارائه می دهد که می تواند در سال 2050 به جهانی عادلانه تر دست یابد. تصور مقیاس بزرگ اقتصاد جهانی در سال 2050 (به عنوان تقریباً چهار برابر اقتصاد فعلی) این کتاب سؤالات جدی را مطرح می کند: این اقتصاد به ویژه در کشورهای در حال توسعه چقدر منابع و آلودگی فشرده خواهد داشت؟ منابع حیاتی، مانند تنوع زیستی، چگونه در برابر فشارهای توسعه محافظت خواهند شد؟ چگونه با کمبود آب قریب الوقوع مقابله کنیم؟ دستیابی به رشد مسئولانه مستلزم تلاشهای هماهنگ در ایجاد روابط متوازنتر بین کشورهای غنی و فقیر، باز کردن تجارت، تقویت بهرهوری کشاورزی، تامین آب و انرژی، مدیریت محیط زیست و منابع طبیعی، ایجاد سلامت و سرمایه انسانی، و دستیابی به برابری اجتماعی است. سه موضوع برجسته است: (1) پرداختن به فقر و نابرابری کوتاه مدت. (2) بهبود حکمرانی و ظرفیت در کشورهای در حال توسعه. و (iii) نیاز به سرمایه گذاری در کالاهای عمومی فناورانه، به ویژه فناوری های کشاورزی برای مناطق استوایی و درمان بیماری های عفونی. جایگزین جهانی خواهد بود که مشخصه آن عدم اطمینان، ناآرامی اجتماعی و تخریب محیط زیست است.
Responsible Growth for the New Millennium contends that economic growth is essential for development, but that it is not enough. It presents a vision of a responsible approach to growth – sustainable growth in consumption, healthfulness, human capital, environmental quality and social equity – that can achieve a far more equitable world in 2050.Conceiving the sheer scale of the world economy in 2050 (as much as four times the current economy) this book raises stark questions: How resource and pollution-intensive will this economy be, particularly in the developing world? How will critical resources, such as biodiversity, be shielded from development pressures? How will we deal with impending water scarcity? Achieving responsible growth will require concerted efforts in establishing a more balanced relationship between rich and poor countries, opening up trade, fostering agricultural productivity, delivering water and energy, managing the environment and natural resources, building health and human capital, and attaining social equity and inclusion.Three issues stand out: (i) dealing with near-term poverty and inequality; (ii) improving governance and capacity in developing countries; and (iii) the need to invest in technological public goods, particularly agricultural technologies for the tropics and treatments for infectious diseases. The alternative will be a world characterized by uncertainty, social unrest and environmental degradation.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.