ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
Mail and Female: Epistolary Narrative and Desire in Heroides Ovid
در هیرویدها، اووید شاعر رومی، پانزده قهرمان رها شده را از اسطوره ها و ادبیات باستانی می چیند و این داستان را خلق می کند که هر زن نامه ای برای قهرمانی که او را ترک کرده است می نویسد. اما در صدا دادن به این قهرمانان، اوید مانند یک زن می نویسد یا نوشتن “زن” مانند یک مرد؟ سارا لیندهایم با استفاده از رویکردهای فمینیستی و روانکاوانه برای بررسی «صدای زنانه» در هیرویدها، این نامههای خیالی را که در آن زنان ظاهراً داستانهای خودشان را تعریف میکنند، از نزدیک میخواند. او اشاره میکند که در رسالههای منظوم اووید، همه زنان خود را به شکلی کاملاً مشابه و از هم گسیخته نشان میدهند. لیندهایم به نظریه میل لاکانی روی میآورد تا این بازنماییهای کنجکاو و تکراری قهرمانان را با صدای زن توضیح دهد. رویکرد لیندهایم آنچه را که این اشعار در مورد ساختارهای مردانه و زنانه زنانه آشکار می کنند روشن می کند.
In the Heroides, the Roman poet Ovid wittily plucks fifteen abandoned heroines from ancient myth and literature and creates the fiction that each woman writes a letter to the hero who left her behind. But in giving voice to these heroines, is Ovid writing like a woman, or writing “Woman” like a man? Using feminist and psychoanalytic approaches to examine the “female voice” in the Heroides, Sara H. Lindheim closely reads these fictive letters in which the women seemingly tell their own stories. She points out that in Ovid’s verse epistles all the women represent themselves in a strikingly similar and disjointed fashion. Lindheim turns to Lacanian theory of desire to explain these curious and hauntingly repetitive representations of the heroines in the “female voice.” Lindheim’s approach illuminates what these poems reveal about both masculine and feminine constructions of the feminine
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.