#1 NEW YORK TIMES BESTSELLER • NOW A NETFLIX FILM • A remarkable tale of the island of Guernsey during the German Occupation, and of a society as extraordinary as its name. “Treat yourself to this book, please—I can’t recommend it highly enough.”—Elizabeth Gilbert, author of Eat, Pray, Love “I wonder how the book got to Guernsey? Perhaps there is some sort of secret homing instinct in books that brings them to their perfect readers.” January 1946: London is emerging from the shadow of the Second World War, and writer Juliet Ashton is looking for her next book subject. Who could imagine that she would find it in a letter from a man she’s never met, a native of the island of Guernsey, who has come across her name written inside a book by Charles Lamb. . . . As Juliet and her new correspondent exchange letters, Juliet is drawn into the world of this man and his friends—and what a wonderfully eccentric world it is. The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society—born as a spur-of-the-moment alibi when its members were discovered breaking curfew by the Germans occupying their island—boasts a charming, funny, deeply human cast of characters, from pig farmers to phrenologists, literature lovers all. Juliet begins a remarkable correspondence with the society’s members, learning about their island, their taste in books, and the impact the recent German occupation has had on their lives. Captivated by their stories, she sets sail for Guernsey, and what she finds will change her forever. Written with warmth and humor as a series of letters, this novel is a celebration of the written word in all its guises and of finding connection in the most surprising ways. Praise for The Guernsey Literary and Potato Peel Society “A jewel . . . Poignant and keenly observed, Guernsey is a small masterpiece about love, war, and the immeasurable sustenance to be found in good books and good friends.”—People “A book-lover’s delight, an implicit and sometimes explicit paean to all things literary.”—Chicago Sun-Times “A sparkling epistolary novel radiating wit, lightly worn erudition and written with great assurance and aplomb.”—The Sunday Times (London) “Cooked perfectly à point: subtle and elegant in flavour, yet emotionally satisfying to the finish.”—The Times (London)
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
شماره 1 پرفروش ترین فیلم نیویورک تایمز • در حال حاضر یک فیلم نتفلیکس • داستانی قابل توجه از جزیره گورنزی در دوران اشغال آلمان و جامعه ای به اندازه نامش خارق العاده. «لطفاً خودتان را با این کتاب پذیرا باشید—من نمیتوانم آن را به اندازه کافی توصیه کنم.» – الیزابت گیلبرت، نویسنده کتاب «بخور، دعا کن، دوست دارم» شاید نوعی غریزه پنهانی در کتابها وجود داشته باشد که آنها را به خوانندگان کاملشان برساند. ژانویه 1946: لندن در حال بیرون آمدن از سایه جنگ جهانی دوم است و ژولیت اشتون نویسنده به دنبال موضوع کتاب بعدی خود است. چه کسی میتوانست تصور کند که او آن را در نامهای از مردی که هرگز ندیده بود، بومی جزیره گرنزی، که در کتابی از چارلز لمب نوشته شده بود، پیدا کند. . . . همانطور که جولیت و خبرنگار جدیدش نامههای رد و بدل میکنند، ژولیت به دنیای این مرد و دوستانش کشیده میشود – و چه دنیای عجیب و غریبی است. انجمن ادبی و پای پوست سیبزمینی گورنزی – که به عنوان یک حقهی لحظهای به وجود آمد، زمانی که اعضای آن در حال شکستن مقررات منع آمد و شد توسط آلمانیها که جزیرهشان را اشغال کردند، به وجود آمد – دارای شخصیتهای جذاب، خندهدار و عمیقاً انسانی است، از کشاورزان خوک گرفته تا فرنولوژیست ها، عاشقان ادبیات همه. ژولیت نامه نگاری قابل توجهی را با اعضای جامعه آغاز می کند و در مورد جزیره آنها، سلیقه آنها در کتاب و تأثیری که اشغال اخیر آلمان بر زندگی آنها داشته است مطلع می شود. او که اسیر داستان های آنها شده است، عازم گرنزی می شود و آنچه می یابد او را برای همیشه تغییر خواهد داد. این رمان که با گرمی و طنز به عنوان مجموعه ای از نامه ها نوشته شده است، جشنی است از کلام مکتوب در تمام لباس های آن و یافتن ارتباط به شگفت انگیزترین راه ها. ستایش انجمن ادبی و پوست سیب زمینی گورنزی «جواهر . . . گورنزی که بهخوبی دیده میشود، شاهکار کوچکی درباره عشق، جنگ، و رزق بیاندازهای است که در کتابهای خوب و دوستان خوب یافت میشود. “- Chicago Sun-Times “رمان سرگذشتی درخشانی که دارای شوخ طبعی است، کمی فرسوده شده و با اطمینان و تسلط بسیار نوشته شده است.” – ساندی تایمز (لندن) “کاملاً پخته شده است: طعم ظریف و ظریف، در عین حال از نظر احساسی رضایت بخش است. تمام شود.» – تایمز (لندن)
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.