After half a century of disappointed hopes, where do developing countries go from here? Two economists refute some of the main myths of free market globalization in trenchant fashion. History does not show that the free market is the best path to prosperity. It is not true that globalization is simply a technological reality that cannot be stopped. The US economy has not outperformed its competitors in the 1990s. East Asia’s success does indeed have lessons which other countries can emulate. Developing countries do not need economic policemen in the shape of the World Bank or IMF or WTO. Most important of all, in each key area — trade and industrial policy, privatization, intellectual property rights, investment and financial policies, exchange rate and currency policy, labour and social welfare — there are alternatives to neoliberal policies that the historical experience of particular countries has shown really work.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
پس از نیم قرن امیدهای ناامید، کشورهای در حال توسعه از اینجا به کجا می روند؟ دو اقتصاددان برخی از افسانههای اصلی جهانی شدن بازار آزاد را به شکلی سرسامآور رد میکنند. تاریخ نشان نمی دهد که بازار آزاد بهترین راه برای رونق است. این درست نیست که جهانی شدن صرفاً یک واقعیت تکنولوژیکی است که نمی توان آن را متوقف کرد. اقتصاد ایالات متحده در دهه 1990 از رقبای خود بهتر عمل نکرده است. موفقیت آسیای شرقی در واقع درس هایی دارد که سایر کشورها می توانند از آنها الگوبرداری کنند. کشورهای در حال توسعه نیازی به پلیس اقتصادی در قالب بانک جهانی یا صندوق بین المللی پول یا سازمان تجارت جهانی ندارند. مهمتر از همه، در هر حوزه کلیدی – تجارت و سیاست صنعتی، خصوصیسازی، حقوق مالکیت معنوی، سرمایهگذاری و سیاستهای مالی، نرخ ارز و سیاست ارز، کار و رفاه اجتماعی – جایگزینهایی برای سیاستهای نئولیبرالی وجود دارد که تجربه تاریخی کشورهای خاص واقعاً کار می کنند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.