Plenty of experts argue that anyone who wants to develop a skill, play an instrument, or lead their field should start early, focus intensely, and rack up as many hours of deliberate practice as possible. If you dabble or delay, you’ll never catch up to the people who got a head start. But a closer look at research on the world’s top performers, from professional athletes to Nobel laureates, shows that early specialization is the exception, not the rule.
David Epstein examined the world’s most successful athletes, artists, musicians, inventors, forecasters and scientists. He discovered that in most fields—especially those that are complex and unpredictable—generalists, not specialists, are primed to excel. Generalists often find their path late, and they juggle many interests rather than focusing on one. They’re also more creative, more agile, and able to make connections their more specialized peers can’t see.
Provocative, rigorous, and engrossing, Range makes a compelling case for actively cultivating inefficiency. Failing a test is the best way to learn. Frequent quitters end up with the most fulfilling careers. The most impactful inventors cross domains rather than deepening their knowledge in a single area. As experts silo themselves further while computers master more of the skills once reserved for highly focused humans, people who think broadly and embrace diverse experiences and perspectives will increasingly thrive.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
یک استدلال قوی برای چگونگی موفقیت در هر زمینه ای: در حالی که همه اطرافیان شما برای تخصصی شدن عجله دارند، علایق و مهارت های گسترده ای را توسعه دهید.
بسیاری از کارشناسان استدلال میکنند که هرکسی که میخواهد مهارتی را توسعه دهد، ساز بزند یا رشته خود را رهبری کند، باید زود شروع کند، به شدت تمرکز کند و تا حد امکان ساعتها تمرین عمدی داشته باشد. اگر دست به کار شوید یا به تأخیر بیفتید، هرگز به افرادی که شروع کردند نخواهید رسید. اما نگاه دقیق تر به تحقیقات بر روی برترین بازیگران جهان، از ورزشکاران حرفه ای گرفته تا برندگان جایزه نوبل، نشان می دهد که تخصص اولیه استثنا است، نه قاعده.
دیوید اپستین موفق ترین ورزشکاران، هنرمندان، موسیقی دانان، مخترعان، پیش بینی کنندگان و دانشمندان جهان را مورد بررسی قرار داد. او کشف کرد که در بیشتر زمینهها – بهویژه آنهایی که پیچیده و غیرقابل پیشبینی هستند- عمومگرایان، نه متخصصان، در ابتدای راه برتر هستند. عموم گرایان اغلب مسیر خود را دیر می یابند و به جای تمرکز بر یکی از علائق، بسیاری از علایق را درهم می کشند. آنها همچنین خلاقتر، چابکتر هستند و میتوانند ارتباطاتی ایجاد کنند که همتایان تخصصیترشان نمیتوانند ببینند.
Range تحریکآمیز، سختگیرانه و جذاب، مورد قانعکنندهای برای پرورش فعال ناکارآمدی است. شکست در آزمون بهترین راه برای یادگیری است. ترک های مکرر با رضایت بخش ترین مشاغل به پایان می رسد. تأثیرگذارترین مخترعان به جای تعمیق دانش خود در یک حوزه واحد، از دامنه ها عبور می کنند. همانطور که متخصصان خود را بیشتر می کنند در حالی که کامپیوترها بر مهارت هایی که زمانی برای انسان های بسیار متمرکز اختصاص داده شده بود تسلط پیدا می کنند، افرادی که به طور گسترده فکر می کنند و تجربیات و دیدگاه های متنوع را می پذیرند به طور فزاینده ای پیشرفت خواهند کرد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.