While some individual radicals in this period have received contemporary attention–most notably William Lloyd Garrison, Frederick Douglass, and Lucretia Mott (all of whom were friends of Post)–the existence of an extensive network of radical activists bound together across eight decades by ties of family, friendship, and faith has been largely ignored. In this in-depth biography of Post, Hewitt demonstrates a vibrant radical tradition of social justice that sought to transform the nation.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
ایمی کربی پست (1802@-89) یکی از ستونهای کنشگری رادیکال در آمریکای قرن نوزدهم، در طیف گستردهای از جنبشها شرکت کرد و تلاش خستگیناپذیری برای تنظیم روابط بین مسائل، اهداف و فعالان کرد. یک رهبر راه آهن زیرزمینی، یکی از سازمان دهندگان کنوانسیون حقوق زنان روچستر در سال 1848، و یک چهره کلیدی در جوامع مترقی کواکر، ضد برده داری، فمینیست، و معنویت گرا، پست جنبش های محلی، منطقه ای و ملی را طی چندین دهه حفظ کرد. اما بیشتر از بیان داستان نقش خود بهعنوان یک رهبر محلی یا پلی بین عرصههای محلی و ملی کنشگری، نانسی ای. هیویت استدلال میکند که دیدگاه رادیکال پست دیدگاهی انتقادی در مورد مفهومسازیهای کنونی کنشگری اجتماعی در قرن نوزدهم ارائه میکند. br>
در حالی که برخی از رادیکالهای منفرد در این دوره توجه معاصر را به خود جلب کردهاند – به ویژه ویلیام لوید گاریسون، فردریک داگلاس، و لوکرتیا موت (که همه از دوستان پست بودند) – وجود شبکه گستردهای از فعالان رادیکال. در طول هشت دهه با پیوندهای خانوادگی، دوستی و ایمان به هم پیوسته است تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. در این بیوگرافی عمیق پست، هویت یک سنت رادیکال پر جنب و جوش از عدالت اجتماعی را نشان می دهد که به دنبال دگرگونی ملت بود.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.