The first vice president to become president on the death of the incumbent, John Tyler (1790-1862) was derided by critics as “His Accidency.” Yet he proved to be a bold leader who used the malleable executive system to his advantage. In this biography of the tenth President of the United States, Edward P. Crapol challenges previous depictions of Tyler as a die-hard advocate of states’ rights, limited government, and a strict interpretation of the Constitution.In pursuit of his agenda, Tyler exploited executive prerogatives and manipulated constitutional requirements in ways that violated his professed allegiance to a strict interpretation of the Constitution. He set precedents that his successors in the White House invoked to create an American empire and expand presidential power.Crapol also highlights Tyler’s enduring faith in America’s national destiny and his belief that boundless territorial expansion would preserve the Union as a slaveholding republic. When Tyler, a Virginian, opted for secession and the Confederacy in 1861, he was stigmatized as America’s “traitor” president for having betrayed the republic he once led. As Crapol demonstrates, Tyler’s story anticipates the modern imperial presidency in all its power and grandeur, as well as its darker side.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
اولین معاون رئیس جمهور که پس از مرگ رئیس جمهور فعلی، جان تایلر (1790-1862) رئیس جمهور شد، توسط منتقدان به عنوان “تصادف او” مورد تمسخر قرار گرفت. با این حال او ثابت کرد که یک رهبر جسور است که از سیستم اجرایی انعطاف پذیر به نفع خود استفاده می کند. در این بیوگرافی دهمین رئیسجمهور ایالات متحده، ادوارد پی کراپول تصویرهای قبلی از تایلر را بهعنوان مدافع سرسخت حقوق ایالتها، حکومت محدود و تفسیری دقیق از قانون اساسی به چالش میکشد. در پیگیری دستور کار خود، تایلر از اختیارات اجرایی سوء استفاده کرد و الزامات قانون اساسی را به گونهای دستکاری کرد که وفاداری او به تفسیر دقیق قانون اساسی را نقض کرد. او پیشینه هایی را ایجاد کرد که جانشینانش در کاخ سفید برای ایجاد یک امپراتوری آمریکایی و گسترش قدرت ریاست جمهوری از آنها استفاده کردند. کراپول همچنین بر ایمان پایدار تایلر به سرنوشت ملی آمریکا و اعتقاد او به اینکه گسترش بی حد و حصر سرزمینی اتحادیه را به عنوان یک جمهوری برده دار حفظ می کند، برجسته می کند. زمانی که تایلر، ویرجینیایی، جدایی و کنفدراسیون را در سال 1861 انتخاب کرد، به دلیل خیانت به جمهوری که زمانی رهبری می کرد، به عنوان رئیس جمهور “خائن” آمریکا مورد انگ قرار گرفت. همانطور که کراپول نشان میدهد، داستان تایلر، ریاستجمهوری مدرن امپراتوری را با تمام قدرت و عظمت و همچنین جنبه تاریکتر آن پیشبینی میکند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.