This web of financial and political interdependence affected both foreign policy and domestic society in all three countries. The Russian state was so heavily indebted to its western creditors, rendering those western economies almost prisoners to this debt, that the debtor nation in many ways had the upper hand; the Russian government at times was actually able to dictate policy to its French and British counterparts. Those nations’ investing classes-which, in France in particular, spanned not only the upper classes but the middle, rentier class, as well-had such a vast proportion of their savings wrapped up in Russian bonds that any default would have been catastrophic for their own economies. That default came not long after the Bolshevik Revolution brought to power a government who felt no responsibility whatsoever for the debts accrued by the tsars for the purpose of oppressing Russia’s workers and peasants. The ensuing effect on allied morale, the French and British economies and, ultimately, on the Anglo-French relationship, was grim and far-reaching.
This book will contribute to understandings of the ways that non-governmental and sometimes transnational actors were able to influence both British and French foreign policy and Russian foreign and domestic policy. It will address the role of individual financiers and policy makers-men like Lord Revelstoke, chairman of Baring Brothers, the British and French Rothschild cousins, Edouard Noetzlin of the Banque de Paris et de Pays Bas, and Sergei Witte, Russia’s authoritative finance minister during much of this age of expansion; the importance of foreign capital in late imperial Russian policy; and the particular role of British capital and financial investment in the construction and strengthening of the Anglo-Russo-French entente. It will illustrate the interrelationship of political and economic decision-making with the ideas and beliefs that inform security policy. Drawing upon both the traditional archival sources for diplomatic history-the government holdings of Great Britain, France, and Russia-and the non-governmental archival holdings of international finance-this project looks beyond the realm of high politics and state-centered decision making in the formation of foreign policy, offering insights into the forms and functions of diplomatic alliances while elucidating the connections between finance and foreign policy. It is a classic tale of money and power in the modern era-an age of economic interconnectivity and great power interdependency.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
از اواخر دوره امپراتوری تا سال 1922، انگلیسی ها و فرانسوی ها وام های خصوصی و دولتی به روسیه دادند که این کشور را به بزرگترین کشور بدهکار بین المللی در اروپای قبل از جنگ جهانی اول تبدیل کرد. برای تامین مالی نوسازی صنعت، ساخت پروژه های عمومی، ساخت راه آهن، و توسعه و ماجراجویی مجتمع نظامی-صنعتی، وزرای دارایی روسیه، رهبران شهرداری، و طبقه تولیدی نوپا، بارها و بارها به کشورهای خارجی روی آوردند. سرمایه، پایتخت. از زمان شکل گیری اتحاد فرانسه و روسیه به بعد، نیازهای روسیه، در درجه اول، با متحدان و شرکای دیپلماتیک آن در کشورهای در حال توسعه سه گانه برآورده شد. در مورد روابط روسیه هم با فرانسه و هم با بریتانیای کبیر، یک کتاب جیب باز پمپ را آماده کرد و روحیه خوبی را که باعث ایجاد توافق شد، تسهیل کرد. دسترسی مستمر روسیه به آن وام دهندگان آماده تضمین کرد که امپراتوری تزارها از اتحاد و شرکای خود وسوسه نخواهد شد.
این شبکه وابستگی متقابل مالی و سیاسی بر سیاست خارجی و جامعه داخلی در هر سه کشور تأثیر گذاشت. دولت روسیه به قدری به طلبکاران غربی خود بدهکار بود و اقتصادهای غربی را تقریباً زندانی این بدهی کرد، که ملت بدهکار از بسیاری جهات دست برتر را داشت. دولت روسیه در برخی مواقع واقعاً قادر بود سیاست را به همتایان فرانسوی و انگلیسی خود دیکته کند. طبقات سرمایهگذار این کشورها – که بهویژه در فرانسه، نه تنها طبقات بالا بلکه طبقه متوسط رانتیر را دربرمیگرفت، و همچنین بخش عظیمی از پسانداز خود را در اوراق قرضه روسیه بسته بودند که هرگونه نکول برای آنها فاجعهبار بود. اقتصادهای خودشان این نکول اندکی پس از آن رخ داد که انقلاب بلشویکی دولتی را به قدرت رساند که هیچ مسئولیتی در قبال بدهی های تزارها به منظور سرکوب کارگران و دهقانان روسیه احساس نمی کرد. تأثیر متعاقب آن بر روحیه متفقین، اقتصاد فرانسه و بریتانیا و در نهایت بر روابط انگلیس و فرانسه، بد و گسترده بود.
این کتاب به درک روش هایی کمک می کند که بازیگران غیردولتی و گاه فراملی توانستند بر سیاست خارجی بریتانیا و فرانسه و سیاست خارجی و داخلی روسیه تأثیر بگذارند. این به نقش سرمایهگذاران و سیاستگذاران فردی مانند لرد رولستوک، رئیس برادران بارینگ، پسرعموهای روچیلد بریتانیایی و فرانسوی، ادوارد نوتزلین از بانک د پاریس و پیس بس، و سرگئی ویته، وزیر دارایی معتبر روسیه در طول این دوره میپردازد. بسیاری از این عصر گسترش; اهمیت سرمایه خارجی در سیاست روسیه امپراتوری متأخر. و نقش ویژه سرمایه و سرمایه گذاری مالی بریتانیا در ساخت و تقویت اتحاد انگلیس-روس-فرانسه. رابطه متقابل تصمیم گیری سیاسی و اقتصادی با ایده ها و باورهایی که خط مشی امنیتی را تعیین می کند، نشان خواهد داد. این پروژه با تکیه بر منابع آرشیوی سنتی برای تاریخ دیپلماتیک – دارایی های دولتی بریتانیا، فرانسه و روسیه – و دارایی های بایگانی غیردولتی مالی بین المللی – فراتر از حوزه سیاست عالی و تصمیم گیری دولت محور در شکلگیری سیاست خارجی، ارائه بینشی در مورد اشکال و کارکردهای اتحادهای دیپلماتیک و در عین حال روشن کردن ارتباطات بین مالی و سیاست خارجی. این یک داستان کلاسیک از پول و قدرت در عصر مدرن است – عصر ارتباط متقابل اقتصادی و وابستگی متقابل قدرت های بزرگ.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.